açık söylemek gerekirse ben Black Eyed Peas'i "Elephunk"la tanıdım,o da 2003'e tekabül ediyor zaten.o zamandan beri de pek severim.herkes pek sever...sonuçta "Shut Up"ı "şarapçı şarap şarap" diye söyleyen(ne yazik ki),"Hey Mama"da sınıfça dans eden,oturup saatlerce Metro'da "Where Is The Love?"ın klibi çıksın diye bekleyen bi nesildik biz.
sonra "Monkey Business" geldi ve ortalık ciddi anlamda şenlendi."Don't Phunk With My Heart","My Humps","Don't Lie","Bebot","Dum Diddly" gibi birçok güzel parçanın yanında hâlâ dilden dile dolaşan,Misirlou'nun yeni düzenlemesi "Pump It"le beraber albüm ciddi bi hit paketiydi adeta...
sonra sıra "The E.N.D." geldi ve bütün büyü bozuldu,tabi bana göre...yıllardır alışkın olduğumuz Black Eyed Peas sound'u gitmiş,yerine tamamen ticari kaygıyla yapılmış(tekrar söylüyorum,bana göre) şarkılar gelmişti.tabi bu kaygı yerini kazanca bıraktı ve ilk single "Boom Boom Pow" YouTube'da yaklaşık 110 milyon kez izlendi.arkasına David Guetta'yı alan grup hiç de BEP olmayan bi albümle karşımızdaydı.yanlış anlaşılmak istemem,David Guetta'nın hastasıyım ama BEP,BEP olarak kalmalıydı,bu yüzden de bu şarkılar kanıma dokundu açıkçası.
bu albümden çıkan neredeyse tüm single'lar hit oldu.dolayısıyla BEP müzikal açıdan böyle bi dönemde risksiz bi albüm yaparak kazançlı çıkmış oldu.
akabinde de "The Beginning" geldi.bu albümle grup,kendi sound'undan iyice koptu.radyolarda dakika başı şarkıları çalındı ama benim gözümde BEP bitmişti.ortalık zaten ıptıs çıptıs şarkı kaynıyordu,BEP farklı kalsa çok daha iyiydi ama onlar da bi şekilde para kazanacak tabi...
işte bu da böyle bi iç dökmeydi.aylardır bu konu üzerinde uzun uzun konuşasım vardı,konuşacak da bi siz vardınız sevgili folovırlarım.başınızı şişirdiysem affola :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder