sabahın köründe İstanbul'a gitmek için yola çıktık.uçakta hiçbir şey ikram etmeyen Onur Air yüzünden susuzluktan dilim damağıma yapıştı.esefle kınadım.neyse.İstanbul'a vardıktan hemen sonra cebren ve hileyle annemleri istiklale gitmeye ikna ettim.oranın,daha doğrusu İstanbul'un havası,taşı toprağı hatta gürültüsü bile güzel.durdum,insanları izledim,fotoğraf çektim.uzun zaman sonra mutlu hissettim..tabi mutluluk uzun sürmedi.aniden kafamıza kova boşalmışcasına inen yağmur yüzünden pasajın birinde 30 dk kadar mahsur kaldık.insanlar bankalara,kapalı buldukları ilk yere sığındılar.yağmurun devam etmesi ihtimalini düşünerek atladık taksiye.yolda güneş açınca bendeki siniri tahmin edersiniz,daha tramvaya binicektim ben ya! e yolda güneş teletabilere gülümsedi bi kere,Beyazıt tarafında indik taksiden.hepinizin muhtemelen haberlerde gördüğü uçan çatının önünden geçtik nölüye len edalarıyla.gezdik,tozduk.Zeytinburnu'nda tren sesi dinleyerek uyuduk..P.S:çektiğim fotoğraflar başka bahara kaldı.1-2 güne kavuşturucam sizi.
P.S2:this post is only in Turkish(sadly).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder